วินาทีเดียวเท่านั้น
วันจันทร์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2555
ชีวิตฉันบนเส้นทางความฝัน
ชีวิตของเรากว่าจะโตได้ถึงขณะนี้เราทุกคนต้องผ่านอุปศักดิ์มากมายหลายอย่างมีสุขบ้างมีทุกบ้างบางเรื่องก็ทำให้ท้อเเท้ฉันต้องอดทนกับปัญหาทุกเรื่องราวที่เข้ามาในชีวิตของฉันภายนอกอาจจะสนุกสนานอยู่ตลอดเวลาเเต่ที่จริงเเล้วสมองของฉันไม่เคยหยุดคิดเลยไม่เคยปรึกษาใครเเม้เเต่เวลานอนยังเก็บเอาไปฝันเป็นเรื่องราวกับเรื่องนั้นฉันไม่ค่อยมีเวลาเป็นส่วนตัวต้องทำงานทุกวันหยุดเสาร์อาทิตย์เวลากลับจากโรงเรียนก็ต้องรีบทำงานที่สวนจนมืดแล้วก็ต้องกลับมาทำงานบ้านอีกกินแล้วก็รีบกลับไปหยอดนํ้ากรดที่สวนจนดึกกว่าจะทําเสร็จมันก็สี่ห้าทุ่มเเล้วฉันเเทบจะไม่มีเวลาอ่านหนังสือเลยบางครั้งก็เหนื่อยจนท้อเเต่ฉันก็จะสู้ต่อไปเพื่อความฝันทุกปัญหาทุกเรื่องราวมันคือเเรงผลักดันให้ฉันตั้งใจเรียนให้จบเเล้วมีงานทํามีอนาคตที่ดี
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)